ایرانیان جهان - تین نیوز |
قیمت های پایین تر، دسترسی بیشتر و خدمات متنوع تر، آینده ای نوین برای صنعت هوانوردی رقم می زند که در آن مسافران برنده اصلی هستند، اما ایرلاین ها باید با چالش هایی جدی روبه رو شوند.
به گزارش تین نیوز به نقل از بازار، در حالی که در صنعت هوانوردی ایران روز به روز قیمت ها و تعداد شرکت های هواپیمایی زیاد تر می شود اما در جهان رویکرد رقابتی به گونه ای پیش می رود که اداره صنعت هوانوردی با شیوه سنتی را با دشواری مواجه کرده است.
رقابت تنگاتنگ بین خطوط هوایی سنتی و شرکت های ارزان قیمت، آسمان های جهان را به میدان نبرد خدمات و قیمت تبدیل کرده است. نوآوری، کاهش هزینه ها و تغییر استراتژی، آینده صنعت هوانوردی را رقم می زند و مسافر، بزرگ ترین برنده این رقابت بی پایان است.
خطوط هوایی سنتی در مقابل شرکت های هواپیمایی ارزان قیمت در ارتفاع تقریبی 30 هزار پایی، یکی از شدیدترین رقابت های جهان سفرهای هوایی بین خطوط هوایی سنتی، که مدت هاست با خدمات مجلل و شبکه های گسترده شان بر آسمان مسلط بوده اند، و شرکت های هواپیمایی ارزان قیمت، که با قیمت های رقابتی انقلابی در سفر هوایی ایجاد کرده اند، در جریان است.
صنعت هوانوردی جهانی با ظهور خطوط هوایی کم هزینه دچار تحولی عظیم شده است. این خطوط با کنار گذاشتن برخی خدمات مکمل و ارائه کرایه های پایین، مسافران را در ازای دریافت خدماتی محدودتر، به گزینه های اقتصادی تر ترغیب کرده اند و حضور قدرتمند خود را در مقابل خطوط هوایی سنتی تثبیت کرده اند.
رقابت شدید بین این دو دسته منجر به تحولات عمیقی در حوزه هوانوردی شده است که در نهایت، مسافران بزرگ ترین ذینفعان این تغییرات هستند.
اما آیا این رقابت به معنای ناپدید شدن خطوط هوایی سنتی در آینده نزدیک خواهد بود؟ یا اینکه این شرکت ها با نوآوری، بهبود تجربه مسافران و اتخاذ استراتژی هایی برای حفظ جایگاهشان، می توانند دست بالا را در این رقابت حفظ کنند؟
تلاش ایرلاین های سنتی برای بقا با نوآوری، خدمات ترکیبی و کاهش هزینه، آن ها را در برابر شرکت های ارزان قیمت که سهم بیشتری از بازار را قبضه کرده اند، مقاوم تر کرده است

رشد سریع شرکت های ارزان قیمت در دو دهه اخیر، رشد خطوط هوایی ارزان قیمت شتاب بیشتری گرفته و توانسته اند بازار قابل توجهی را از آن خود کنند.
اگرچه نخستین ایرلاین اقتصادی در سال 1949 تأسیس شد (PSA Airlines)، اما Southwest Airlines که در سال 1971 شروع به فعالیت کرد، به عنوان پیشگام واقعی در این صنعت شناخته می شود.
تا سال 2024، خطوط هوایی کم هزینه 33 درصد ظرفیت صندلی های جهانی را به خود اختصاص دادند، در حالی که این خطوط تنها 15 درصد از مجموع کل شرکت های هوایی جهان به شمار می روند. قوی ترین حضور ایرلاین های ارزان قیمت در آسیا-اقیانوسیه با 56 درصد سهم بازار، سپس اروپا (41 درصد) و آمریکای شمالی (36 درصد) گزارش شده است.
در سطح شرکت ها، برندهای اقتصادی موفقی چون «آزول» و «ولاریس» در آمریکای لاتین، رشد چشمگیری داشته اند. همچنین، شرکت IndiGo در هند با سهم بازار داخلی بالای 60 درصد به یک الگوی منطقه ای تبدیل شده است.
مدل کسب وکار خطوط هوایی ارزان قیمت متکی بر استراتژی هایی است که به کاهش هزینه ها کمک می کند. برای مثال:
- پروازهای مستقیم به جای سیستم «هاب ها و شعب»، که هزینه های عملیاتی را کاهش می دهد.
- حذف خدمات اضافی مانند غذا و انتخاب صندلی.
- درآمدزایی از خدمات جانبی مثل چمدان و غذا.
- استفاده از ناوگان متحد، مانند تجربه رایان ایر با بوئینگ 737، که هزینه های نگهداری و آموزش را کاهش می دهد.
این استراتژی ها نه تنها هزینه ها را کاهش داده، بلکه امکان ارائه بلیط هایی 40 تا 60 درصد ارزان تر از خطوط سنتی را نیز فراهم کرده اند.
ایرلاین های ارزان قیمت با حذف خدمات اضافی، کاهش هزینه ها و استراتژی های نوین، توانسته اند انقلابی در هوانوردی ایجاد کنند؛ اما محدودیت سوخت و پروازهای طولانی همچنان چالش برانگیز است
درآمد در مقابل سود خطوط هوایی ارزان قیمت به لطف هزینه های اضافی و ساختار منعطف، غالباً حاشیه سود بالاتری دارند. در مقابل، شرکت های سنتی به دلیل ارائه خدمات لوکس، باربری هوایی و اجرای پروازهای طولانی تر، درآمد بیشتری کسب می کنند و از برنامه های وفاداری گسترده برای افزایش سود بهره می برند.
در سال 2023، حاشیه سود خالص رایان ایر 18 درصد، در مقایسه با لوفت هانزا (7 درصد) و خطوط هوایی آمریکا (5 درصد) بود. Southwest Airlines به تنهایی بیش از 6 میلیارد دلار از حمل بار در سال درآمد کسب کرد، و شرکت هایی چون EasyJet و Spirit Airlines، نزدیک به 30 درصد درآمدشان را مدیون خدمات جانبی بودند.
چالش ها و مانورهای رقابتی هم ایرلاین های سنتی و هم ارزان قیمت با چالش های قابل توجهی روبرو هستند. ایرلاین های ارزان قیمت با افزایش قیمت سوخت و محدودیت در اجرای پروازهای طولانی به دلیل هزینه های سوخت و کادر شرکت، تحت فشار قرار گرفته اند. از سوی دیگر، شرکت های سنتی نیز به دلیل هزینه های بالای عملیاتی و وابستگی به سفرهای تجاری، رقابتی نابرابر بر سر قیمت ها با چالش های جدی دست به گریبان هستند.
خطوط هوایی سنتی برای مقابله با چالش ها، دست به مانورهای نوآورانه ای زده اند.که اتفاقا شرکت های ایرانی در پروازهای داخلی برخی از انها را سالها است که از این موارد را عملیاتی کرده اند. از جمله:
- طراحی بلیط های ترکیبی، نظیر «Economy Basic»، با خدمات محدودتر و قیمت پایین تر.
- راه اندازی شرکت های تابعه ای مانند «ترانساویا» (ایرفرانس) و «اسکوت» (سنگاپور ایرلاینز).
- کاهش هزینه های عملیاتی از طریق افزایش صندلی ها در هواپیما، کاهش نیروی انسانی و برون سپاری خدمات غیرمحوری.
رقابت خطوط هوایی جهانی به مسافران خدمات متنوع، قیمت های مقرون به صرفه و انتخاب گسترده ای از مقاصد ارائه داده است؛ مسافران، برنده واقعی این میدان نبرد هوایی هستند
بزرگ ترین برنده: مسافران درنهایت، پاسخ به این سؤال که کدام دسته از خطوط هوایی برنده اصلی میدان رقابت خواهند بود، دشوار است. ایرلاین های ارزان قیمت در مسیرهای کوتاه و اقتصادی غیرقابل رقابت هستند، درحالی که ایرلاین های سنتی در مسیرهای طولانی و لوکس همچنان برتری دارند.
افزایش رقابت بازار پویاتری ایجاد کرده است، به نحوی که مسافران سود واقعی را از طریق کاهش قابل توجه قیمت ها و تنوع در انتخاب مقصد می برند. گزارش ارنو کنترل «Eurocontrol» نشان می دهد که بیش از 60 درصد مسیرهای هوایی جدید در اروپا طی 2010 تا 2020 به لطف ایرلاین های ارزان قیمت ایجاد شده و دسترسی بیشتری برای مسافران فراهم کرده است.
طبق مطالعه اخیر موسسه مطالعات و پژوهش مکننزی McKinsey Research، نوآوری های عملیاتی و شفافیت قیمتی در میان ایرلاین ها، مسافران را به سوی تجربه های بهتر و هزینه های مقرون به صرفه تر سوق داده است.
رقابت شدید میان این دو گروه نه تنها صنعت هوایی را تغییر داده، بلکه مسافران را به انتخاب های متنوع تر، کیفیت بهتر و قیمت پایین تر رسانده است. آینده هوانوردی نه تنها ترکیبی از نوآوری، کارایی و خدمات است، بلکه تا حد زیادی به سازگاری با تقاضای مصرف کننده و نگه داشتن کیفیت در حد استانداردهای جهانی وابسته است.